Ds Chaschperli (Sage)
Ds Chaschperli ischt an liederliche Vogol gsii. Immer luschtig, immer güeter Lüüno, immer z ha fer as Liedji z singu. Aber, an Feeler hets gkcha, ganz an leide Präschto: a firchterli trochundi Läbra. Schiis Wiib, d Leena, a liebi und fiini Froww, het gschaffot va Morgund früe bis am Aabu apaat, d Chind arrächt arzie, i Hüüs, Fäld und Stall alls in Oornig z ha. Schi het mu schoo a schuppomal in aller Liebi züegerret, doch z Triichu üfftzgä. Und de hets ra alls Heiliga versprochu, aber sicher schoo am Naatag het sus der Tiifol ammum daana in d Wirtschaft gschreckt, und naa dum eerschtu Zweierli ischt der Durscht greesser und der Widerstand chleiner, so dass aber chrottuvolls singundo heimcho ischt.
As Aabuntsch chunts glanggundo vam Märt. Äss het zwei Rinder verchäüft, zwei flotti Tieri, und äs het a rächte Priis bercho, de d Leena het ne güet glotzet gkcha. Wies da so va eim Ändi van der Straass zum andru schweicht, turnots an an aatu Wiidustock. "Hee, wie der Tiifol gseescht üüs, und bischt sus doch niit. Schad! Du miesstischt mer Gääld bsorge, vil Gääld! Wie luschtig wees doch uf der Wäält mit an am Hüüffu Gäld.'' Äs glanggot wiiter und scho naa as parr Schrittu turnots mit an am grossu schwaarzu Maanji zämu. Das treit an grosse Sack uf der Agslu, und in dem Sack chliichjoz wie va Gold. "Hie ischt das Gääld" seit das Mannji, und deschi Öügu glitzunt wie Schwäfol. "Ja, zum Tiifol! Bischt du der Tiifol sälber?" stiglott der Chaschperli, archlipft firchterli und geit as par Schitta zarrug. “Jawool, der bin ich und der Sack mit barum Gold ischt diine. Ich verlangu nit vill, eiguntli numma a Chleinikeit - das wa vor der Hüüsport ischt, wenn d heimchuscht." Der Chaschperli ischt nätt arniechterret und bsinnt schi: Ja, was ischt vor der Hüüsport? A Tischa Holz - dii soll der Tiifol numma ha, fer schiiner Grossmüetter keerig inzfiiru. Old d aalti, schwaarzi Chatz - Dii chan är öü ha, dii müüsot ja nimme. "Güet, iverstannu!" git dum Tiifol d Hand und ziet scha gschwind zarrug, de äs ischt mu, wie wenn är as fiirigs Iisu angigriffu hetti. Ds schwarz Mannji ischt verschwunnu, ds Chaschperli nimmt du schweeru Sack uf du Puggol und singundo gwagglots wiiter. An parmal müess äs liwwe, de der Sack trickt sus gäbig uf de Agslu. D Leena het sus gkeert singundo d Straass iche cho, stellt schi vor di Poort, dass niit no daana in d Wirtschaft glangge, nimmt sus bim Aaru und schreckt sus in d Stuba. "Du äärzdummi Tschifra! Hescht de niit gscheiders z tüe, wa mier üüfzlüüre!" risiniert ds Mannji und geit alls ggintischus ins Bett. D Leena macht schi niit vil drus, de schi weiss: Narruvolch und Glaffni redent beedi numma Blödsinn.
Am Morgund bim Arwache het ds Chaschperli sofort an klare Chopf und äs
chunt mu heiss und chaalt. Wie es in di Stuba chunt, steit ds Wiib näbund dum Tisch, wa der Hüüffo Goldstickiltini druf grad asoo glitzinent. “Was het das z bidiitu?" freegsch und bschowwot sus, dass mu ds Gwissu grad asoo polot. "Du weischt doch, ich ha geschter zwei flotti Rinder verchöüft." "Ja, sind de di Priisa so gstigu?" “Rächti Waar het immer an rächte Priis. Aber das versteischt du niit; gang du jetz lieber ga ds Früestuck grächu."
Hiitu geit ds Chaschperli ambrüüf in du Wald, ga Holz grächu fer du Winter. "Wie chännti ächt du Tiifol uberlischtu?” studierts aller Wägo, aber nigs chunt mu z Si. Der eerschtoscht Böüm ischt no niit nider, da chlopfot mu eine uf d Agsla, dass va grossum Archlipfu ds Agschi laat la fallu."Chaschperli, hiitu naamittag bringscht mer diini Froww hie uf dischu Platz und de tie wer abrächnu!" und ds Beescha ischt scho verschwunnu. Äschubleichs chunts z Mittag heim und d Leena freegt und freegt sus, was mit im loos sii, aber nigs ischt üüsezbringu. As erklert ra, schi sellti am Naamittag mit im cho; äs welle ra zeichu, weli Beim äs welle fellu und ob schii iverstannu sii.
Chüüm het d Froww d Mitagsgschiri bisiitigotti, hets d s Mülti, gsattlot und hilft ra druf. Der Leena chunt das alls komisch fir und a groossi Angscht chlämmt ra di Bruscht zämu. Wiesch zum Müettergottes Kapälli choment, springsch ab um Müülti, seit, schi sii der Müetter Gottes no as par Ziile vam Rosuchranz schuldig und ischt ins Kapälli. "Ja nu, schadu chas niit" brimmjot der Füermaa, chnättot vor der Port hin und har und studiert immer no, wie är ächt du Tiifol chänti uberlischtu. Aber nigs chunt mu z Si, de du Tiifol z uberlischtu, das ischt niit liechts. Aber üffgä will er no niit. Naa an am Bitzji chunt d Froww üüse, stiigt uf Müülti und der Chaschperli schämt schi, ra umma an Blick z gä. Schwiigundo geensch wiiter bis zum Böüm, wa der Tiifol uf schi beitot. Der hocket gmietli uf an am aaltu Stock van am gfelltu Böüm und grinset, de är ischt sicher, dass mu dii Seel niimme angeit. Dum Chaschperli chunt der Chaalt Schweiss, äs lotzet ambrüüf z schiiner Frow, wa riewig uf um Müiilti hocket, d Händ gfaltotti und as verklärts Lächlu uf dum Gsicht. Der Tiifol bschowwot dii Gstaalt und alls Fiir ischt us schiim Gsicht. Är springt üff, wie verruckte gägund ds Müülti, ammum zarrug und schriit: "Dich will i nit! Dich will i nit! Mach das d fort chuscht!" Mit an am gämmillihu Gschrei springt er in du Grabu, äs donnrot und blitzgot und as schwäfligs Röüchji chunt unnamüche. Der Chaschperli het gizittrot wie as Löübji, müss mit beede Händu ds Mülti ha, dass mu nitt dervaspringe.
Uff dum gliichu Wäg geits zarrug, und bim Waldkapälli stiigt d Froww ab und geit ammum i. Ds Chaschperli zittrot no immer, geit hin und här und deicht: wenn das güet geit, will i mii Läbtag nie mee süüffu und der Leena as bessers Mannji si.
Jetz planget nu afa; är tüet di Port üff und gseet: schiis Wiib hocket in am Bäüchji und schlaft. Är weckt scha und freegt verwundrot: "Wie chascht du jetz öü schlaaffu?" "Ja, han i gschlaafu? De han i an Tröüm gkcha, an wunderbare Tröüm. D Müetter Gottes ischt vam Altar ambriche cho und het mer gseit: “Bliib du numma hiei, ich riitu fer dich in du Wald, denn du bischt as braavs Wiib und diis Mannji a Lump. Düe ischt schii ufs Müülti und mit dier in du Wald." As Wunder! As groossus Wunder! D Müetter Gottes het gholfu! " höürunt beidi zer gliichu Zit. Är het der Leena ufs Müülti gholfu und zfridu, wie lang niimme, sintsch heim. Der Chaschperli het schiis Versprächu ghaltu, öü wenn är asie gmeint het, alli Tiifla welle nu in d Wirtschaft schrecku und är an grosse Bogo drum het miessu machu. Ds Tiifoldch Gäld het er dum Pfarrherr gibrungu, fer d Chilcha, fer d Aarmu, old ver was er welle. Uss dum Chaschperli hets mit der Ziit der Chaschper ggä, as angsees Mannji. Schiini Leena het er immer lieber gkcha, het ra Arbeit abgnu, wan är numma het chännu. Wenn är öü weniger mee het gsungu, du goldigu Humor het är nie verlooru; und naadem ne schi d Chind alli güet anglaa heint, heint der Chaschper und d Leena no a schuppo Jaar glickli und zfridu bidandre ghüüsot.
Felix Schmid, Visp, 1994